Dr. inż. arch. krajobrazu. Ekspertka w zakresie wdrażania elementów Zielonej Infrastruktury na terenach zurbanizowanych, szczególnie w kategoriach adaptacji do zmian klimatycznych. W 2018 roku otrzymała tytuł doktora nauk technicznych na Wydziale Architektury Politechniki Gdańskiej broniąc dysertację pt.: „Zielona Infrastruktura miasta a wody opadowe. Potencjał zrównoważonego rozwoju Gdańska”. W latach 2017-2019 pracowała jako specjalistka ds. małej retencji w gdańskiej spółce komunalnej Gdańskie Wody. W latach 2009-2020 prowadziła autorską pracownię projektową Zieleniarium. Od 2019 roku współwłaścicielka pracowni Rayss Group Sp. z o.o. Specjalizuje się w projektowaniu terenów publicznych, zieleni osiedlowej oraz rozwiązań z zakresu Nature Based Solutions. Jest członkinią Zarządu Stowarzyszenia Architektury Krajobrazu.

Nawadnianie

‘Wodo, nie masz ani smaku, ani koloru, ani zapachu. Nie można ciebie opisać, pije się ciebie, nie znając ciebie. Nie jesteś niezbędną do życia: jesteś samym życiem (…)’
ANTOINE SAINT EXUPERY

Woda przez wieki w naszej szerokości geograficznej zdawała się czymś oczywistym i powszechnie dostępnym. Ostatnie lata i zjawiska towarzyszące zmianom klimatycznym sprawiają, że rośnie w nas pokora zarówno do samej wody jak i deszczu, który doceniamy jako cenne źródło odtwarzalnych zasobów wody nie tylko dla roślin i krajobrazu. Szanując kurczące się zasoby słodkiej, czystej wody, obserwujemy coraz więcej przykładów projektów związanych z recyklingiem wody i wykorzystaniem ‘deszczówki’.

Ogród Nawadnianie to z jednej strony hołd dla wody darowanej nam w postaci kropli deszczu, z drugiej przegląd sposobów wykorzystania deszczu do nawadniania roślin ozdobnych w ogrodzie. Od ogrodu deszczowego utworzonego w pojemniku po różne formy retencyjnych rabat deszczowych, zgodnie z arabskim powiedzeniem: Natura deszczu jest zawsze taka sama, pozwala rosnąć zarówno cierniom na bagnach, jak i kwiatom w ogrodach. W stworzonym w ramach festiwalu ogrodzie woda deszczowa przepływa przez różnorodne elementy i formy dając życie. Nie bez znaczenia dla form i dekoracji w ogrodzie jest także kontekst w którym tworzony jest ogród…

Miejscy ogrodnicy. Uprawiają warzywa na małej przestrzeni, także na balkonie i dachu. Wierzą, że praca z roślinami uszczęśliwia, uczy cierpliwości i dystansu do codziennych zmartwień, jest jak wartościowa terapia, za którą nie trzeba płacić. Ich misją jest inspirowanie kolejnych osób do stworzenia własnego, nawet najmniejszego warzywnika. O tym, jak to zrobić podpowiadają na instagramowym profilu @poprostuposadz, na blogu poprostuposadz.pl oraz w podcaście „Po prostu posadź” na platformie Spotify.

Warzywnik „Po prostu posadź”

Warzywnik „Po prostu posadź” to miejsce, które ma inspirować do stworzenia własnego ogródka kuchennego, niezależnie od tego jak dużą przestrzeń ma się do dyspozycji. Instalacja jest kopią prawdziwego warzywnika na dachu, który mieści się w Lublinie, 6 km od ścisłego centrum miasta. Pokazuje jak wiele warzyw, owoców i kwiatów jadalnych można uprawiać na niewielkiej przestrzeni oraz, że wcale nie potrzeba do tego gruntu, wystarczą skrzynie czy donice. Nawet taki ogród może dawać plony przez cały sezon, od wczesnej wiosny, aż do późnej jesieni. Uprawa własnych warzyw od nasionka, aż po zbiory daje nie tylko pyszne, zdrowe plony, o zdecydowanie bardziej intensywnym smaku, niż te z supermarketu, ale także ogromną satysfakcję i poczucie harmonii z naturą. „Po prostu posadź” i zobacz, jak zmieni się Twoje życie.

Właściciel firmy Laboratorium Dachów Zielonych, zajmującej się produkcją specjalistycznych substratów dachowych, dostarczaniem produktów i rozwiązań dla dachów zielonych oraz doradztwem technicznym. Z natury poszukiwacz i eksperymentator, z wykształcenia elektronik, z doświadczenia zawodowego budowlaniec. Dachy zielone traktuje jako zadanie logiczne, zwracając szczególną uwagę na stronę techniczną i wykonawczą, a jednocześnie spoglądając na każdy dach zielony przez pryzmat ludzkich potrzeb i umiejscowienia w naturze. Prowadzi szkolenia, wykłady i spotkania a także pisze artykuły dla prasy branżowej. Jest współzałożycielem Polskiego Stowarzyszenia Dachy Zielone, założycielem Fundacji Zamień Szare na Zielone, członkiem Ogólnopolskiego Stowarzyszenia Twórców Ogrodów oraz ekspertem Stowarzyszenia Inżynierów i Techników Ogrodnictwa.

Domek z kart

Punktem wyjścia do stworzenia ogrodu w kształcie domku z kart były dwie refleksje. Po pierwsze, chcieliśmy pokazać dach zielony z bliska, tak aby mógł go dostrzec i dotknąć każdy zwiedzający. Chociaż w Polsce buduje się dachy zielone o powierzchni około dwóch milionów metrów kwadratowych, nieczęsto są one dostrzegane przez tzw. zwykłego przechodnia. Niemal każde nowe osiedle mieszkaniowe i budynki biurowe są „wyposażone” w dach zielony – najczęściej na płycie garażu podziemnego, nieco rzadziej na samym dachu. Niewielu ludzi zdaje sobie sprawę, że roślinność w takich miejscach może żyć dzięki zaangażowaniu nowoczesnych technologii. Drugą refleksją, którą pragnęliśmy zilustrować było stworzenie małej enklawy. Doświadczenia roku 2020 uzmysłowiły jak bardzo potrzebny jest nam chociaż skrawek zieleni w najbliższym otoczeniu. Potraktowaliśmy tę myśl à rebours, wszak wystarczy jeden nieodpowiedzialny ruch i każda konstrukcja, nawet ta z założenia przyjazna naturze, po prostu runie.

ANNA BAKIERA

Współzałożycielka i dyrektorka Brain Damage Gallery. Historyczka sztuki, kulturoznawczyni, kuratorka wystaw oraz działań w przestrzeni publicznej. Zawodowo związana także z Centrum Kultury w Lublinie, Instytutem Sztuki w Przestrzeni Publicznej oraz Europejską Fundacją Kultury Miejskiej. Koordynatorka kulturalnych projektów międzynarodowych. Stypendystka Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego.

CEZARY HUNKIEWICZ

Współzałożyciel i dyrektor Brain Damage Gallery. Socjolog, animator, nauczyciel akademicki. Badacz kultury, krytyk sztuki ulicznej, autor tekstów publikowanych w kraju i zagranicą. Założyciel Europejskiej Fundacji Kultury Miejskiej. Organizator wydarzeń, wystaw i dyskusji dotyczących graffiti i street artu. Autor artykułów i referatów nt. kultury miejskiej. Od ponad 15 lat aktywnie uczestniczy w rozwoju sztuki niezależnej i sztuki ulicznej w Polsce i w Europie.

Graff Garden

Czy ogród kojarzy się nam z graffiti? Wnosimy śmiałą tezę, że nie w pierwszej kolejności. Projektując naszą wersję ogrodu chcemy pokazać, że sztuka w przestrzeni publicznej może współistnieć z zaprojektowaną roślinnością, nawet w tak kontrastowym zestawieniu. Świadomie ograniczyliśmy kolorystykę ogrodu do trzech barw – ugruntowanych w sztuce; czerni i bieli, oraz występującej obficie w naturze zieleni. To swoisty eksperyment i zabawa konwencją, dzięki której zespolimy sztukę uliczną z ogrodem i ogród ze sztuką.

Fotograf, pszczelarz, animator kultury, kulturoznawca, muzyk. Prowadzi pracownię klasycznej fotografii w Centrum Kultury w Lublinie, organizuje spotkania, warsztaty, plenery z zakresu historii i sztuki fotograficznej. Pracuje w Centrum Spotkania Kultur w Lublinie gdzie zorganizował Miejską Pasiekę Artystyczną na zielonych dachach budynku oraz przestrzeń edukacyjną przeznaczoną do spotkań i pracy warsztatowej (Sala Pszczelarska CSK). Współpracuje z jednostkami naukowymi badającymi świat i współczesne problemy pszczół miodnych (Wydział Biologii i Biotechnologii UMCS w Lublinie, Zakład Pszczelnictwa Uniwersytetu Przyrodniczego w Lublinie, Instytut Pszczelnictwa w Puławach). Zajmuje się również edukacją w zakresie życia pszczół i ich funkcji jaką spełniają dla natury i człowieka. Interesuje się znaczeniem kulturowym i symboliką pszczoły.

Apisfera

Istnieją dwa greckie słowa oznaczające „strefę zamieszkiwalną”. Są nimi oikos (dom) i sphaira (kula). W połączeniu tworzą termin ekosfera, odnoszący się w nauce o kosmosie do strefy wokół gwiazdy, w której po spełnieniu określonych warunków fizycznych i chemicznych możliwe jest powstanie oraz rozwój życia. Ekosfera jest więc wynikiem emanacji energii pochodzącej z potężnego źródła pozostającego w ciągłym ruchu.
Obszar działania pszczelej rodziny nie jest jednoznacznie określony. Mówi się o innych zakresach, np. opłacalnego lotu pszczół zbieraczek, który wynosi do 1,5 km od pasieki. Bardziej subtelnym, mającym związek z oddziaływaniem mikroklimatu pszczelego gniazda jest odległość 4 m od ula, skąd wieczorami wydostają się aromaty i prozdrowotne cząsteczki. Przebywanie w tej odległości od pszczół jest jedną z prostych form apiterapii.
Próbuję odnaleźć jakiś wspólny mianownik pomiędzy tymi dwoma skalami: makro- i mikrokosmiczną, jak i pomiędzy przytoczonymi zjawiskami. Pszczoły to ewidentnie solarne stworzenia. Wypuszczają ze swojego centrum (z gniazda) pojedyncze pszczoły, które docierając do celu (do miejsc i roślin) roznoszą i podtrzymują życie. Starożytni ludzie wiedząc o tym posługiwali się piktogramami, które wyrażały to bezpośrednio: słońce-pszczoła-życie.
Od pewnego czasu nagrywam dźwięki pszczół oraz dźwięki, które nasłuchuję w bezpośrednim sąsiedztwie uli stojących w mojej pasiece na wsi. Postanowiłem włączyć je w festiwalowy repertuar zestawiając z „pszczelą mową”. Mają one czysto dźwiękowy, a nawet muzyczny charakter pozbawiony konkretnych treści. Chciałbym je zaprezentować dokonując dodatkowo ingerencji w odtwarzane nagrania (analogowy syntezator dźwięku). Zapraszam do wspólnego wejścia w apisferę.

Architekt krajobrazu, absolwent i pracownik Architektury Krajobrazu na Katolickim Uniwersytecie Lubelskim Jana Pawła II, fundator Fundacji Krajobrazy, właściciel pracowni projektowej Krajobrazy. Posiada doświadczenie w zakresie kierowania i zarządzania procesami inwestycyjnymi. W swoich działaniach komercyjnych kieruje się autorską ideą ”Ogród to też dom” wskazującą na funkcjonalny charakter przestrzeni przy domach jednorodzinnych. Twórca ogrodów pokazowych i konceptualnych, w tym ”Ogrodu Snu” wspierającego działania Fundacji Ewy Błaszczyk ”AKOGO?”. Uczestnik Festiwalu Ogrodów w Bolestraszycach w cyklicznych realizacjach “Protest Garden”. Zwolennik projektowania odpowiedzialnego i funkcjonalnego przestrzeni publicznych. Twórca Zielonej Sali Wykładowej w Lublinie.

Zarastanie

Jak szybko zniknie beton pod płaszczem z roślin, mogliśmy doświadczyć w okresie izolacji pandemicznej. Wystarczyło spojrzeć na niezadeptane miejskie chodniki. Natura dała nam sygnał, że szybko poradzi sobie z obszarami, w których teraz nad nią dominujemy. Wystarczy, że znikniemy! Braterstwo człowieka i betonu rozpycha się jednak na ten moment bez litości i wygrywa. Drzewa, zarośla, murawy poddają się jego natarciu i naszej chęci źle rozumianej dominacji. Tak widzę również przestrzeń enklaw jakimi są ogrody.
Czy nie powinniśmy dać ziemi i przestrzeni więcej oddechu? Nie dominować, a gospodarować. Zarastanie, zwiększanie powierzchni czynnej biologicznie, rozszczelnianie i upcykling to przykłady z ogrodu w którym opowiadam historię innego braterstwa. Braterstwa człowieka i drzewa. Chyba już czas na zarastanie.

Architekt. Absolwent Wydziału Budownictwa i Architektury Politechniki Lubelskiej, aktualnie pracownik. Prowadzi własną praktykę projektową Krupa Atelier. Współpracuje przy inicjatywie społecznej Modernizm w Lublinie. Współorganizator studenckich warsztatów architektonicznych „Synergia w architekturze” realizowanych przez Politechnikę Lubelską. Współkurator lubelskiej części wystawy „Tożsamość. 100 lat polskiej architektury” organizowanej przez Narodowy Instytut Architektury i Urbanistyki.

Blisko- bliżej

Przestrzeń jest relacją pomiędzy elementami, które w niej występują. Człowiek, świadomie lub nie, zawsze staje się odbiorcą i uczestnikiem tych relacji. Poprzez swoje działania w różnej skali, wpływa na poszczególne elementy dostosowując je pod względem funkcjonalnym i estetycznym. W miejscu intymnym, jakim jest ogród, wszelkie zmiany mają charakter indywidualny i kameralny. To stanowi ogromną wartość tej przestrzeni. Zaproponowana forma ogrodu nie da się określić jako jednoznaczna lub ostateczna. Podstawą idei jest modyfikacja kompozycji poprzez zmiany lokalizacji występującej formy architektonicznej. Możliwość przesuwania konstrukcji pozwala na umiejscowienie jej w wybranym fragmencie ogrodu określającego ogólny charakter przestrzeni. Relacja pomiędzy poszczególnymi elementami i użytkownikiem staje się bardziej indywidualna dzięki swojej otwartości.

Pochodzi z Lublina, ukończyła akademie muzyczne w Polsce i w Belgii. Od tego czasu doskonali swój muzyczny język grając na skrzypcach akustycznych i elektrycznych. W ostatnich latach Violin Angel występowała między innymi w USA, w krajach Ameryki Środkowej, w Chinach, we Włoszech, w Belgii. Ma na swoim koncie zarówno występy na kameralnych eventach jak i koncerty dla tysięcy osób. Posiada bogate doświadczenie sceniczne, niesamowity temperament i wyjątkowy urok osobisty dzięki którym czuje się swobodnie w każdej sytuacji koncertowej.
Violin Angel to muzyk kompletny, jej repertuar obejmuje zarówno muzykę klasyczną jak i jazz pop, folk, funk i fusion. Na scenie najważniejsze jest dla niej przeżycie chwili obecnej. Gra tak, żeby czas się zatrzymał a muzyka wprowadziła słuchacza w inny wymiar rzeczywistości.

Improwizowane wydarzenie audio-wizualne z użyciem taśm magnetycznych (odtwarzanie zarejestrowanych dźwięków pszczół oraz nieznanego pochodzenia fal radiowych rejestrowanych w pasiece) i analogowych syntezatorów dźwięku. Do improwizacji użyte zostaną również flety pasterskie (rumuński kaval i słowacka fujara). Dźwiękom towarzyszyć będą wizualizacje opierające się na adaptacji Gry w Życie (ang. Game of Life) – symulacji komputerowej stworzonej w 1970 roku przez Johna Conwaya. Gra działa na zasadzie automatu komórkowego, w którym kilka prostych reguł pozwala generować ewoluujące kolonie komórek. Inspiracją wizualizacji są interakcje między pszczołami w roju.

Autorem wizualizacji jest Paweł Łuciuk, grafik, animator, programista. Absolwent Architektury i Urbanistyki na Politechnice Lubelskiej oraz Grafiki na UMCS. Miłośnik eksperymentów i nowych technologii.

Realizacja dźwięku Łukasz „Luigi” Orzeł

W 2004 roku ukończyła białostocką filię Uniwersytetu Muzycznego im. Fryderyka Chopina w Warszawie. Podjęła wówczas pracę korepetytora solistów w lubelskim Teatrze Muzycznym oraz rozpoczęła działalność pedagogiczną w Szkole Muzycznej im. T. Szeligowskiego oraz OSM im. Karola Lipińskiego. W latach 2005-2006 brała udział w kursach mistrzowskich organizowanych przez Towarzystwo im. F. Liszta we Wrocławiu oraz olsztyńskich warsztatach „Idea-Obraz-Technika”. W międzyczasie rozpoczęła regularną współpracę z Filharmonią Lubelską, która trwa do dziś. Jako pianista-akompaniator zdobyła wiele nagród i wyróżnień na ogólnopolskich konkursach i festiwalach.
Prowadzi ożywioną działalność kameralną, współpracując z wieloma zespołami oraz solistami, biorąc przy tym udział w wielu ogólnopolskich festiwalach muzycznych, nagraniach płytowych czy realizacjach radiowo-telewizyjnych. Od 2013 roku realizuje różne projekty dla teatru im. H.Ch. Andersena oraz J. Osterwy w Lublinie, a także branży Teatrów Impro. Współrealizuje różnorakie projekty artystyczne, tworząc m.in. muzykę do spektakli oraz tekstów literackich. W kooperacji z kilkoma agencjami artystycznymi prowadzi ożywioną działalność koncertową, jako solista, kameralistka, autor warsztatów, a także konferansjer.

Profesor KUL, ekolog, architekt krajobrazu, podejmuje badania z szerokiego zakresu przyrodniczych podstaw architektury krajobrazu, kształtowania krajobrazu. Dotychczasowy dorobek stanowi ponad 100 publikacji naukowych, prac projektowych i ekspertyz. W swoich pracach kojarzy wyniki badań i problemy podejmowane przez geografów, geobotaników, ekologów, planistów przestrzennych, architektów krajobrazu i praktyków ochrony przyrody. W badaniach można wyróżnić trzy wiodące nurty: badania szaty roślinnej w ujęciu florystyczno-fitosocjologicznym, zagadnienia kształtowania i ochrony krajobrazu otwartego, waloryzacji krajobrazowych i przyrodniczych. Kolejny nurt badań stanowią zagadnienia dotyczące rozwoju terenów zieleni, ich roli w kształtowaniu struktury ekologicznej, systemu przyrodniczego i wypoczynkowego, ich znaczenia w kształtowaniu właściwego środowiska życia człowieka oraz siedlisk dla zwierząt, zachowania różnorodności biologicznej oraz innych aspektów wprowadzania idei rozwoju zrównoważonego w kształtowaniu miast.

Bioróżnorodność w miastach

Podczas prelekcji poruszone będą tematy ekosystemu miejskiego jako specyficznego miejsca życia roślin i zwierząt, zbiorowisk roślinnych występujących naturalnie na terenie Lublina oraz zagrożenia różnorodności biologicznej w miastach i jak człowiek może wpływać na jej poprawę.

Dr. inż. arch. krajobrazu. Ekspertka w zakresie wdrażania elementów Zielonej Infrastruktury na terenach zurbanizowanych, szczególnie w kategoriach adaptacji do zmian klimatycznych. W 2018 roku otrzymała tytuł doktora nauk technicznych na Wydziale Architektury Politechniki Gdańskiej broniąc dysertację pt.: „Zielona Infrastruktura miasta a wody opadowe. Potencjał zrównoważonego rozwoju Gdańska”. W latach 2017-2019 pracowała jako specjalistka ds. małej retencji w gdańskiej spółce komunalnej Gdańskie Wody. W latach 2009-2020 prowadziła autorską pracownię projektową Zieleniarium. Od 2019 roku współwłaścicielka pracowni Rayss Group Sp. z o.o. Specjalizuje się w projektowaniu terenów publicznych, zieleni osiedlowej oraz rozwiązań z zakresu Nature Based Solutions. Jest członkinią Zarządu Stowarzyszenia Architektury Krajobrazu.

Podczas prelekcji poruszone zostaną tematy retencji wody, sposoby gospodarowania wodą opadową na przykładzie ogrodów deszczowych, a także ich wpływ na zmniejszanie ryzyka powodzi miejskich. Prowadzący omówi także kwestie prawne i administracyjne budowy tego typu ogród.

Malarz, performer, profesor architektury krajobrazu. Ukończył Liceum Sztuk Plastycznych oraz Wydział Malarstwa Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie w 1968 roku. W latach 1968- 2014 pracował jako nauczyciel akademicki w Szkole Głównej Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie, w latach 2013-2021 w Uniwersytecie Przyrodniczym w Lublinie. Autor dostępnych w Internecie książek: Rylke J., 1995, Tajemnice ogrodów; Rylke J., 2013, Ogrody sztuk; Rylke J., 2014, Land Art. i sztuki pokrewne 1973-1991 Land Art. and related art 1973-1991; Rylke J., 2017, Teoria i zasady projektowania dla architektów krajobrazu; Rylke J., 2018, Moralitety.

Ogrody wystawowe

Podczas Prelekcji poruszone będą tematy sztuki ogrodowej na tle sztuki współczesnej, sztuk środowiskowych i procesualnych oraz ogrodów wystawowych.

Ziołoznawca, zielarz – fitoterapeuta, towaroznawca zielarski, kosmetyków i żywności funkcjonalnej. Od 7 lat prowadzi warsztaty z zakresu dzikiej kuchni, zielarstwa i kadzidlarstwa.

Trawnik Twoim warzywniakiem

Prelekcja odbędzie się na temat wykorzystania dzikich roślin ogrodowych oraz ich wykorzystania w celach kulinarnych. Zostaną także przedstawione sposoby dbania o ogród, w taki sposób aby móc korzystać z jego roślin, ich właściwości jadalne oraz aspekty zdrowotne.

Intymny koncert złożony z wyjątkowych piosenek Artystki, zaaranżowany na kwartet akustyczny, w specjalnie do tego projektu stworzonej oprawie świetlnej jest jednym z dwóch projektów z okazji 30-lecia pracy artystycznej.

Renata Przemyk jest artystką niezwykłą, która od lat konsekwentnie podąża własną drogą, nie poddając się zewnętrznym wpływom, łącząc doskonałe kompozycje z nieszablonowymi pomysłami na aranżacje utworów. Twórczość Renaty Przemyk można określić jako niebanalną, melodyjną, ale zarazem błyskotliwie zaaranżowaną i przede wszystkim zagraną – piosenki w wykonaniu artystki angażują słuchacza nie tylko pod względem muzycznym, ale także zmuszają do skupienia się na przekazie niesionym przez słowa, nacechowane rzadko spotykanym na polskiej scenie muzycznej poetyckim urokiem. Artystka ma na swoim koncie wiele płyt i nagród, została doceniona zarówno przez krytykę jak i publiczność.

Pianista, aranżer, kompozytor, producent muzyczny. Absolwent kierunku Edukacja Artystyczna na UMCS w Lublinie, absolwent Wydziału Jazzu Akademii Muzycznej im. Karola Szymanowskiego w Katowicach. Pedagog klasy fortepianu w Szkole Muzycznej im. T. Szeligowskiego w Lublinie. Kompozytor muzyki do spektakli teatralnych: Wesele Dawida, Teatr ITP (2013); Moira, teatr ITP (2014); Historia pewnej gwiazdy, teatr Przecinek (2003). Skomponował także muzykę na Światowe Dni Młodzieży: Widowisko otwarcia, Spektakl Abraham (Arena Lublin 2016). W latach 2012-2015 współpracował z festiwalem Diamenty Lublina, gdzie był autorem aranżacji i instrumentalistą.
Producent muzyczny i instrumentalista:
m.in.„Snów Pejzaże „ Anna Michałowska 2017( aranżacja, produkcja muzyczna, instrumenty klawiszowe ).

Ma na koncie współpracę m.in. z Mietkiem Jureckim, Markiem Radulim, Majką Jeżowską, Piotrem i Wojtkiem Cugowskimi, Dariuszem Tokarzewskim, Mariuszem Bogdanowiczem, Squbasem i kabaretem Świerszczychrząszcz.

Właściciel firmy Laboratorium Dachów Zielonych, zajmującej się produkcją specjalistycznych substratów dachowych, dostarczaniem produktów i rozwiązań dla dachów zielonych oraz doradztwem technicznym. Z natury poszukiwacz i eksperymentator, z wykształcenia elektronik, z doświadczenia zawodowego budowlaniec. Dachy zielone traktuje jako zadanie logiczne, zwracając szczególną uwagę na stronę techniczną i wykonawczą, a jednocześnie spoglądając na każdy dach zielony przez pryzmat ludzkich potrzeb i umiejscowienia w naturze. Prowadzi szkolenia, wykłady i spotkania a także pisze artykuły dla prasy branżowej. Jest współzałożycielem Polskiego Stowarzyszenia Dachy Zielone, założycielem Fundacji Zamień Szare na Zielone, członkiem Ogólnopolskiego Stowarzyszenia Twórców Ogrodów oraz ekspertem Stowarzyszenia Inżynierów i Techników Ogrodnictwa.

Nowoczesne dachy zielone

Podczas prelekcji przedstawiona zostanie historia i przyszłość technologii dachów zielonych. Omówione zostaną sposoby ich tworzenia i specyfikacja, a także pokazane zostanie jakie mają wymagania techniczne, ekologiczne i estetyczne oraz uwarunkowania ekonomiczne, prawne i architektoniczne.

Fotograf, pszczelarz, animator kultury, kulturoznawca, muzyk. Prowadzi pracownię klasycznej fotografii w Centrum Kultury w Lublinie, organizuje spotkania, warsztaty, plenery z zakresu historii i sztuki fotograficznej. Pracuje w Centrum Spotkania Kultur w Lublinie gdzie zorganizował Miejską Pasiekę Artystyczną na zielonych dachach budynku oraz przestrzeń edukacyjną przeznaczoną do spotkań i pracy warsztatowej (Sala Pszczelarska CSK). Współpracuje z jednostkami naukowymi badającymi świat i współczesne problemy pszczół miodnych (Wydział Biologii i Biotechnologii UMCS w Lublinie, Zakład Pszczelnictwa Uniwersytetu Przyrodniczego w Lublinie, Instytut Pszczelnictwa w Puławach). Zajmuje się również edukacją w zakresie życia pszczół i ich funkcji jaką spełniają dla natury i człowieka. Interesuje się znaczeniem kulturowym i symboliką pszczoły.

Więcej niż miód – szerokie spojrzenie na sprawy pszczół w nowej rzeczywistości

Podczas prelekcji omówione zostaną zagadnienia związane z hodowlą pszczół w mieście, jaki wpływ mają gwałtowne zmiany klimatyczne dla hodowli, a także jak zmieni się pszczelarstwo w najbliższych latach. Prowadzący opowie także o edukacji ekologicznej i możliwościach zmian świadomości poprzez bardziej wnikliwą obserwację świata pszczół i przyrody.

Miejska ogrodniczka. Uprawiająca warzywa na małej przestrzeni, także na balkonie i dachu. Wierzy, że praca z roślinami uszczęśliwia, uczy cierpliwości i dystansu do codziennych zmartwień, jest jak wartościowa terapia, za którą nie trzeba płacić. Sadzi to co na co dzień przydaje się jej w kuchni, a to co zbierze zamienia w pyszne dania, desery i przetwory. Jej misją jest inspirowanie kolejnych osób do stworzenia własnego, nawet najmniejszego warzywnika. O tym, jak to zrobić podpowiada razem z mężem na instagramowym profilu @poprostuposadz, na blogu poprostuposadz.pl oraz w podcaście „Po prostu posadź” na platformie Spotify.

Warzywnik w mieście

Podczas prelekcji omówione zostaną sposoby prowadzenia i projektowania warzywnika, specyfika miejskiego warzywnika oraz to jakie warzywa warto sadzić na początek i jak o nie dbać. Prowadząca opowie także jak sprawić, aby ogród był bardziej ekologiczny i jakie korzyści płyną z posiadania tego typu ogrodu w naszym otoczeniu.

Architekt krajobrazu, absolwent i pracownik Architektury Krajobrazu na Katolickim Uniwersytecie Lubelskim Jana Pawła II, fundator Fundacji Krajobrazy, właściciel pracowni projektowej Krajobrazy. Posiada doświadczenie w zakresie kierowania i zarządzania procesami inwestycyjnymi. W swoich działaniach komercyjnych kieruje się autorską ideą ”Ogród to też dom” wskazującą na funkcjonalny charakter przestrzeni przy domach jednorodzinnych. Twórca ogrodów pokazowych i konceptualnych, w tym ”Ogrodu Snu” wspierającego działania Fundacji Ewy Błaszczyk ”AKOGO?”. Uczestnik Festiwalu Ogrodów w Bolestraszycach w cyklicznych realizacjach “Protest Garden”. Zwolennik projektowania odpowiedzialnego i funkcjonalnego przestrzeni publicznych. Twórca Zielonej Sali Wykładowej w Lublinie.

Projektowanie odpowiedzialne w architekturze krajobrazu

Spacer i dyskusja o tym czy architektura krajobrazu niszczy przestrzeń? o tym, czy robić „rewitalizacje po polsku”, rżnąć i wycinać, tworząc. Czy współczesne projektowanie i zakładanie ogrodów przydomowych to destrukcja czy tworzenie i sprzyjanie naturze? Czy możemy jako twórcy – architekci krajobrazu, projektanci ogrodów czy wykonawcy terenów zieleni czuć się usprawiedliwieni? Bo sadzimy!
Czy nie lepsze jest w niektórych momentach „nic nie robienie”?
I jeszcze o tym ile jest przysłowiowego „kwiatka do kożucha” w tworzeniu hoteli dla owadów i innych podobnych działaniach w przestrzeni miejskiej!

WIKTORIA KOZIARA
Absolwentka Akademii Muzycznej im. G. i K. Bacewiczów w Łodzi oraz Conservatoire de musique, danse et theatre Perpignan Mediterranee Metropole, w klasie saksofonu. Swoje umiejętności doskonaliła także na licznych międzynarodowych kursach mistrzowskich u renomowanych saksofonistów światowej sławy. Na co dzień zajmuje się muzyką klasyczną, rozrywkową oraz jazzową, jest członkiem wielu formacji muzycznych. Obecnie współpracuje z najważniejszymi instytucjami kulturalnymi w Łodzi m. in. Teatr Stefana Jaracza w Łodzi, Filharmonia Łódzka czy Teatr Muzyczny w Łodzi, a także kontynuuje studia na Akademii Muzycznej w Łodzi, na kierunku Kompozycja i Teoria Muzyki.

MACIEJ CHYŻY
Studiował grę na puzonie i puzonie basowym w Akademii Muzycznej im. Grażyny i Kiejstuta Bacewiczów w Łodzi, Universität für Musik und darstellende Kunst w Grazu oraz Uniwersytecie Muzycznym im. Fryderyka Chopina w Warszawie. Specjalizuje się przede wszystkim w symfonice, jednak inne typy muzyki nie są mu obce. Jako puzonista basowy koncertował z orkiestrami w wielu krajach, biorąc udział w licznych festiwalach i konkursach. Współpracuje również z wieloma orkiestrami w Polsce. Jest etatowym muzykiem Polskiej Orkiestry Sinfonia Iuventus im. Jerzego Semkowa i stałym członkiem zespołu Trans-for-Matha – wykonującego muzykę najnowszą, działającego przy Studiu Muzyki Elektroakustycznej w Akademii Muzycznej w Poznaniu.
Duet Wiktoria Koziara/Maciej Chyży wykonuje najpiękniejsze dzieła muzyki kameralnej z różnych epok, we własnych aranżacjach na saksofon sopranowy oraz puzon basowy.