W dojrzałym, sierpniowym ogrodzie skumulowały się wartości. Jest w nim piękno natury i kultury. Daję się również zauważyć spokój i, przynależne dojrzałości, znaki przemijania. Jeśli rozważać ogród jak metaforę życia, to ujrzymy w nim człowieka w pokorze oddanego pracy, wędrującego drogą prowadzącą do wyznaczonego celu. Jego myśli w ogrodowej scenerii zajęte są pięknem i dobrem. Dlatego tak lubimy nasze bycie w ogrodzie, dlatego ogród jest naszym rajem na ziemi. Tak oto w dojrzałym ogrodzie jesteśmy jak w niebiańskiej krainie. Idziemy drogą, przystajemy na chwilę, aby odpocząć, popracować, nacieszyć się pięknem… taka terapia…
IZABELA MYSZKA
Adiunkt w Katedrze Sztuki Krajobrazu Szkoły Głównej Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie, gdzie prowadzi zajęcia w Pracowni sztuki ogrodu i Projektowania ogrodu dla hortiterapii. Współpracuje również z Uniwersytetem Artystycznym w Poznaniu, gdzie zaangażowana jest w dydaktykę na kierunku Design Krajobrazu. Jest autorką ogrodów pokazowych oraz publikacji o sztuce ogrodowej i sztuce w ogrodzie.
W ogrodzie Izabeli Myszki zaprezentowana została rzeźba Stanisława Bracha: Z ogrodu.
Rzeźba ceramiczna, szkliwiona. Figura – człowiek, którego myśli różne… zajęte są rozważaniami o Naturze.
