Istnieją dwa greckie słowa oznaczające „strefę zamieszkiwalną”. Są nimi oikos (dom) i sphaira (kula). W połączeniu tworzą termin ekosfera, odnoszący się w nauce o kosmosie do strefy wokół gwiazdy, w której po spełnieniu określonych warunków fizycznych i chemicznych możliwe jest powstanie oraz rozwój życia. Ekosfera jest więc wynikiem emanacji energii pochodzącej z potężnego źródła pozostającego w ciągłym ruchu.

Obszar działania pszczelej rodziny nie jest jednoznacznie określony. Mówi się o innych zakresach, np. opłacalnego lotu pszczół zbieraczek, który wynosi do 1,5 km od pasieki. Bardziej subtelnym, mającym związek z oddziaływaniem mikroklimatu pszczelego gniazda jest odległość 4 m od ula, skąd wieczorami wydostają się aromaty i prozdrowotne cząsteczki. Przebywanie w tej odległości od pszczół jest jedną z prostych form apiterapii.

Próbuję odnaleźć jakiś wspólny mianownik pomiędzy tymi dwoma skalami: makro- i mikrokosmiczną, jak i pomiędzy przytoczonymi zjawiskami. Pszczoły to ewidentnie solarne stworzenia. Wypuszczają ze swojego centrum (z gniazda) pojedyncze pszczoły, które docierając do celu (do miejsc i roślin) roznoszą i podtrzymują życie. Starożytni ludzie wiedząc o tym posługiwali się piktogramami, które wyrażały to bezpośrednio: słońce-pszczoła-życie.

Od pewnego czasu nagrywam dźwięki pszczół oraz dźwięki, które nasłuchuję w bezpośrednim sąsiedztwie uli stojących w mojej pasiece na wsi. Postanowiłem włączyć je w festiwalowy repertuar zestawiając z „pszczelą mową”. Mają one czysto dźwiękowy, a nawet muzyczny charakter pozbawiony  konkretnych treści. Chciałbym je zaprezentować dokonując dodatkowo ingerencji w odtwarzane nagrania (analogowy syntezator dźwięku). Zapraszam do wspólnego wejścia w apisferę.

Marcin Sudziński

fotograf, pszczelarz, animator kultury, kulturoznawca, muzyk. Prowadzi pracownię klasycznej fotografii w Centrum Kultury w Lublinie, organizuje spotkania, warsztaty, plenery z zakresu historii i sztuki fotograficznej. Pracuje w Centrum Spotkania Kultur w Lublinie gdzie zorganizował Miejską Pasiekę Artystyczną na zielonych dachach budynku oraz przestrzeń edukacyjną przeznaczoną do spotkań i pracy warsztatowej (Sala Pszczelarska CSK). Współpracuje z jednostkami naukowymi badającymi świat i współczesne problemy pszczół miodnych (Wydział Biologii i Biotechnologii UMCS w Lublinie, Zakład Pszczelnictwa Uniwersytetu Przyrodniczego w Lublinie, Instytut Pszczelnictwa w Puławach). Zajmuje się również edukacją w zakresie życia pszczół i ich funkcji jaką spełniają dla natury i człowieka. Interesuje się znaczeniem kulturowym i symboliką pszczoły.