Maja Popielarska

Z wykształcenia architekt krajobrazu, od 25 lat związana z mediami, w których zajmuje sie ogrodami, i przyrodą. Współautorka 18 letniego już programu „maja w ogrodzie” i „Nowa Maja w ogrodzie”.
Właścicielka niedużego ogrodu, w którym życie tętni jak w metropolii.

„Uwielbiam obserwować i czule obejmować ramionami ogrody, słuchać ptaków, chłonąć zapachy”.

Architekt krajobrazu. Absolwentka Państwowego Uniwersytetu Leśnego Ukrainy we Lwowie. Od małych lat obserwowała i uczyła się kochać przyrodę, dbać o nią, spędzając dużo czasu w szkółce drzew i krzewów ozdobnych rodziców. Dzisiaj jest współwłaścicielem tego rodzinnego biznesu. Jako architekt krajobrazu pracuje głównie na terenach prywatnych. Uważa, że prywatny ogród jest odzwierciedleniem osoby jego właściciela. Jej ulubionym wyrażeniem jest „pokaż mi swój ogród, ja powiem Ci, kim jesteś”. W celu przywrócenia miastu naturalnego wyglądu projektuje i realizuje architekturę krajobrazu i zazielenianie terenu zespołów mieszkaniowych.

„Ogród zwróć światło twego serca”

‘Efekt kontrastu dwóch przeciwstawnych landszaftów. Z jednej strony to kwitnąca kompozycja roślinna, symbolizująca życie, dobroć, pomyślność, szczerość, miłosierdzie… Z drugiej strony to zrujnowana część budynku otoczona gruzem, szczątkami i uschniętymi roślinami, które symbolizują zniszczenie, cierpienie, śmierć. Gdy obserwator przechodzi między dwiema strefami wystawienniczymi, zatrzymuje się, by zobaczyć swoje odbicie w lustrze na tle malowniczej przyrody. Jasne źródło światła w lustrze jest pierwowzorem światła emitowanego przez ludzkie serce! Obraz, który obserwuje człowiek – to ruiny, pośrodku których stoi, emitujące światło, które przywraca życie otoczeniu. W ten sposób człowiek staje się integralnym elementem ekspozycji krajobrazowej, jej centralnym obiektem, z obserwatora zamienia się w uczestnika!

Miejscy ogrodnicy. Uprawiają warzywa na małej przestrzeni, także na balkonie i dachu. Wierzą, że praca z roślinami uszczęśliwia, uczy cierpliwości i dystansu do codziennych zmartwień, jest jak wartościowa terapia, za którą nie trzeba płacić. Ich misją jest inspirowanie kolejnych osób do stworzenia własnego, nawet najmniejszego warzywnika. O tym, jak to zrobić podpowiadają na instagramowym profilu @poprostuposadz, na blogu poprostuposadz.pl oraz w podcaście „Po prostu posadź” na platformie Spotify.

„Ogród nadziei”

Ten rok, w obliczu toczącej się tak blisko od nas wojny jest inny. Dlatego w naszym festiwalowym warzywniku tym razem nie ma warzyw, ale żółte kwiaty – symbol Ukrainy, symbol życia, wyraz solidarności z ludźmi, którzy tak niedaleko stąd mierzą się z terrorem wojny. Uzupełnieniem instalacji są białe ptaki symbolizujące wolność, wykonane przez Magdalenę Rukasz, twórczynię z Lublina zajmującą projektowaniem współczesnych dekoracji z papieru. Ogród nadziei to też symboliczne podziękowanie dla tysięcy ogrodników – amatorów, którzy wiosną zorganizowali akcję pomocową dla swoich kolegów z Ukrainy. Wojna wybuchła na samym początku wiosny, wtedy gdy tradycyjnie sieje się i sadzi rośliny w przydomowych ogródkach. W Ukrainie, w wielu miejscach, nie było takiej możliwości, ze względu na wojnę lub prozaiczny brak nasion i sadzonek. Polscy ogrodnicy, w geście solidarności, zorganizowali zbiórkę nasion, które następnie trafiły do Ukrainy.

Architekt krajobrazu. Doktor nauk technicznych na Wydziale Architektury Politechniki Krakowskiej. Edukator i prezes Fundacji Dzieci w Naturę. Współautor projektu zieleni na nagrodzonym osiedlu „Nowy Strzeszyn” w Poznaniu. Popularyzator czwartej przyrody w miastach i autor książki Czwarta przyroda: sukcesja przyrody i funkcji nieużytków miejskich. Organizator powstania pierwszej Stacji Natura (Żabie Doły w Zielonkach). Współautor – razem z Archigrest i Kają Kusztrą- stałej ekspozycji i ścieżki edukacyjnej po czwartej przyrodzie na Kopcu Powstania Warszawskiego. Inicjator i popularyzator sadzenia pierwszych lasów kieszonkowych w Polsce metodą Miyawaki (Zielone Miasto Poznań). Autor instalacji o bioróżnorodności na wystawie „Antropocen” w Warszawskim Pawilonie Architektury ZODIAK zorganizowanej przez Narodowy Instytut Architektury i Urbanistyki (otwarcie od 23 września).

„Ogród SUKCESJA I POWROTY”

Jest to propozycja alternatywnego spojrzenia na sukcesję w mieście i gatunki pionierskie, często najlepiej przystosowane do panujących warunków. Tereny podlegające sukcesji są szansą na szybką stabilizację ekosystemów trwale przekształconych przez człowieka. Przestrzenie miejskie zwrócone Naturze otwierają nowe pole do estetycznych poszukiwań i przyszłościowych rozwiązań adaptacji. Poprzez okno i kraty możemy zobaczyć, jak przebiega ten eksperyment z sukcesją. Czy, podobnie jak w pracach Loisa Weinbergera, „zamkniemy” czwartą przyrodę w klatce w często uczęszczanych przestrzeniach publicznych? A może stworzymy z nich otwarte centra dyspersji nasion, wzbogacimy o rodzimą bioróżnorodność, zaszczepimy w architekturze, ocalimy jako bezcenne ostoje zwierząt, w tym ptaków śpiewających i motyli, których liczebność dramatycznie dziś spada?

Architekt krajobrazu, absolwent i pracownik Architektury Krajobrazu na Katolickim Uniwersytecie Lubelskim Jana Pawła II, fundator Fundacji Krajobrazy, właściciel pracowni projektowej Krajobrazy. Posiada doświadczenie w zakresie kierowania i zarządzania procesami inwestycyjnymi. W swoich działaniach komercyjnych kieruje się autorską ideą ”Ogród to też dom” wskazującą na funkcjonalny charakter przestrzeni przy domach jednorodzinnych. Twórca ogrodów pokazowych i konceptualnych, w tym ”Ogrodu Snu” wspierającego działania Fundacji Ewy Błaszczyk ”AKOGO?”. Uczestnik Festiwalu Ogrodów w Bolestraszycach w cyklicznych realizacjach “Protest Garden”. Zwolennik projektowania odpowiedzialnego i funkcjonalnego przestrzeni publicznych. Twórca Zielonej Sali Wykładowej w Lublinie.

„Ogród piosenek w ramach ogólnopolskiego programu Lato w teatrze

Międzynarodowa grupa dzieci opracowała autorskie piosenki dotyczące relacji młodych z przyrodą wraz z teledyskami do nich. Zostały one przygotowane w języku polski i ukraińskim, w wersji dwujęzycznej. Wszystko to zadziało się w magicznym ogrodzie zaprojektowanym przez całą grupę – przestrzeni zabawy, relaksu, spokoju i wzajemnej bliskości. Po zakończeniu projektu zaprosiliśmy uczestniczki i uczestników do dalszego dbania o ogród oraz zapraszanie swoich rówieśników i rodziców. Mamy nadzieję, że ogród rozrośnie się i będzie symbolem budowania przyjaznej przestrzeni dla mieszkańców Lublina, w tym rodzin z Ukrainy.

Kadra projektu:
• Bogusław Byrski (warsztaty: ogród dźwięków, słowa, obrazu);
• Kacper Kubiec (warsztaty: ruchomy ogród);
• Barbara Szarwiło (ogród wizualny);
• Adam Organista (kierownik wypoczynku);
• Alina Januszczyk (wychowawca);
• Wojciech Januszczyk (prezes Fundacji Krajobrazy, warsztaty: Ogród To Też Dom);
• Aneta Pepaś-Skowron (koordynator, wychowawca).

Lato w teatrze jest programem Instytutu Teatralnego im. Zbigniewa Raszewskiego finansowanym ze środków Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego.

Zespół tworzy troje interdyscyplinarnych artystów: Agnieszka Mendel, Maciej Hanusek i Michał Brańka. Ich twórczość inspirowana jest myślą dalekowschodnich muzyków, poetów i filozofów, no i pobrzmiewa kinem drogi – sami kochają włóczęgi po świecie. Po latach przyjaźni i współpracy przy różnych projektach, stworzyli swój własny niepowtarzalny muzyczny świat TARA GAYAN (w wolnym tłumaczeniu z języka hindi – “pieśni z gwiazd”), sięgając do rozmaitych technik, stylów i środków wyrazu, czerpiąc z bogactwa przebytych doświadczeń artystycznych. W tym bogatym muzycznym pejzażu słyszymy vintage’owe barwy gitar, elektronikę, fuzję tematów indyjskich z zachodnią perspektywą muzyki alternatywnej i indie-rocka. Wyraźnie przebija się też nutka ambitnego synth popu, z kolei w warstwie tekstowej pojawia się mozaika języków.

Urodzony w 1980 roku w Lublinie. Entuzjasta kultury afrykańskiej i latynoamerykańskiej. Organizuje pokrewne wydarzenia muzyczne w Polsce, m.in. cykl ABC (Afryka-Brazylia-Kuba). Promuje muzykę tropikalną lat 60. i 70. z polskimi kolektywami DJ-skimi, takimi jak Soul Service, Break da Funk i UAWW we love afrobeat. Oprócz muzyki z Karaibów, jego wybór wypełniony jest muzyką jazzową, funkową, soulową i rockową. Efebo dodaje do swoich setów DJ-skich instrumenty perkusyjne. W 2003 roku współtworzył batucada Sambasim promującą muzykę i kulturę brazylijską w Polsce i za granicą. Dziś jego projekt muzyczny Diversao Soundsystem skupia się na graniu w klubach z gatunku Tropical Funk.

Ukończyła Akademię Muzyczną im. Ignacego Jana Paderewskiego w Poznaniu, w klasie harfy dr Pauliny Maciaszczyk. Współpracuje z wieloma orkiestrami polskich filharmonii (m. In. Poznań, Częstochowa, Słupsk), teatrami muzycznymi, operami, czy niezależnymi orkiestrami i twórcami, takimi jak: Cooperate Orchestra, , Adre’N’Alin czy Surowi Rodzice. W 2019 roku ukończyła studia na Uniwersytecie Przyrodniczym w Poznaniu na kierunku Ogrodnictwo. Od tamtej pory zaczęła łączyć swoje pasje. Wykonywana muzyka mówi o jej zamiłowaniu do roślin, a tworzenie ogrodu traktuje niczym komponowanie nowego dzieła, w taki sposób, aby każdy „roślinny instrument” ze sobą współgrał.

Urodzona 23.12.1973 r. w Lublinie. Absolwentka Wydziału Ceramiki i Szkła Akademii Sztuk Pięknych we Wrocławiu.
Pracę dyplomową realizowała w pracowni prof. Krystyny Cybińskiej. Przewód doktorski i habilitacyjny obroniła na ASP Wrocław. Od 2004 r. prowadzi pracownię ceramiki na Wydziale Artystycznym UMCS w Lublinie. Obecnie pełni funkcję prodziekan ds. studenckich.

Architekt Krajobrazu, Florystka. Absolwentka Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego. Swoją pasją i zamiłowaniem do kwiatów i roślin zaraziła już kilka roczników młodzieży i słuchaczy. Swoje pasje artystyczne przelewa na płótno w wolnych chwilach. Na co dzień prowadzi i rozwija własną firmę wraz z mężem architektem. INSTALACJA artystyczna „CHWILA” Zrób sobie zdjęcie… dzięki zatrzymanej w obrazie chwili, za jakiś czas z uśmiechem wrócisz do tego momentu.

Studiowała w Akademii Sztuk Pięknych im. Władysława Strzemińskiego w Łodzi (PWSSP, dyplom z wyróżnieniem – 1990r.) . Pracuje w macierzystej uczelni. W Instytucie Ubioru prowadzi Pracownię kompozycji w projektowaniu ubioru. W 2019 roku uzyskała tytuł profesora sztuki. Jest inicjatorką i uczestniczką międzynarodowych konferencji i projektów artystycznych. Współpracuje z Narodową Akademią Sztuki we Lwowie oraz z Akademią Sztuk Pięknych w Wilnie. Tworzy w zakresie sztuki włókna, malarstwa, projektowania ubioru. Prace prezentowała na licznych wystawach indywidualnych i zbiorowych w kraju i za granicą.

Z wykształcenia psycholog. Z zainteresowań twórczyni rękodzieła, florystka i dekorator. Współpracowała z Centrum Kultury w Lublinie, Teatrem H. Christiana Andersena w Lublinie czy Warsztatami Kultury.

Adiunkt w Katedrze Sztuki Krajobrazu, Wydział Budownictwa i Inżynierii Środowiska, Szkoły Głównej Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie. Ogrodniczka zajmująca się współczesną sztuką ogrodową. W ogrodowej przestrzeni inicjuje spotkania filozofów, przyrodników, ekologów i artystów dla rozważania problemów współczesności. Prowadzi Pracownię sztuki ogrodu i krajobrazu oraz zajęcia fakultatywne Projekt ogrodu dla hortiterapii. Współpracuje z Uniwersytetem Artystycznym w Poznaniu, gdzie prowadzi zajęcia na kierunku Design Krajobrazu. Projektuje i realizuje ogrody pokazowe. Jest autorką publikacji poświęconych sztuce w ogrodzie. Rozważa problematykę roślin jako żyjącej „substancji” w sztuce ogrodowej. W zachwycie nad pięknem fotografuje, maluje i rzeźbi… Portretuje rośliny, krajobrazy i Nieba.

Prof. dr hab. Marek Sak urodzony w Tarnowie. Studiował w Państwowej Wyższej Szkole Sztuk Plastycznych w Łodzi na Wydziale Grafiki. Dyplom w Pracowni Litografii pod kierunkiem prof. Jerzego Grabowskiego. Tytuł profesora uzyskał w 2015 roku. Obecnie kieruje Pracownią Działań Artystycznych dla Wnętrz i Krajobrazu w Instytucie Architektury Wnętrz Akademii Sztuk Pięknych im. Władysława Strzemińskiego w Łodzi. Wielokrotnie był tutorem w programie Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego „Gouda Polonia”. Pomysłodawca i kurator międzynarodowych inicjatyw artystycznych, między innymi: warsztatów, konferencji, sympozjów , wystaw i plenerów, zarówno dla młodzieży jaki i profesjonalistów. Kreatywność w zakresie grafiki, malarstwa i rzeźby oraz różnorodnych działań przestrzennych. Dorobek prezentował na kilkuset wystawach indywidualnych i zbiorowych w kraju i za granicą. Prace znajdują się w wielu kolekcjach muzealnych i prywatnych. Marek Sak mówi: „Zarówno przyroda, jak i kultura są inspiracją w moich działaniach twórczych. Efektem są naturalistyczne pejzaże malowane w plenerze wykonane najczęściej w technice pasteli olejnej. Jednocześnie w pracowni powstają obrazy i rzeźby inspirowane mitologią i słowem niosącym te treści. Rezultatem są niemal abstrakcyjne obrazy. Można w nich znaleźć elementy symboliczne, co umożliwia odczytanie obrazu”.

Urodził się w Przemyślu w 1959 r. Studiował na Wydziale Malarstwa ASP w Krakowie w pracowni prof. Jana Szancenbacha; dyplom uzyskał w 1986 r. W latach 1984-88 studiował w Pracowni Tkaniny Artystycznej krakowskiej ASP u prof. Lilli Kulki i prof. Ryszarda Kwietnia. Zajmuje się malarstwem, litografią, fotografią, sztuką włókna, projektowaniem ogrodów.

Urodzona w Lublinie. Studiowała malarstwo i ceramikę w Polsce (UMCS Lublin, ASP Wrocław) oraz sztuki wizualne na Akademii Sztuk Pięknych w Oslo w Norwegii. Zajmuje się głównie ceramiką, fotografią miejską, projektami site specific oraz pielęgnacją zieleni. Jej prace ceramiczne pokazywane były na wystawach w Polsce i zagranicą. Brała udział w rezydencjach artystycznych w Kolumbii, Peru i Gruzji. Jest laureatką nagrody Talente 2013 na Targach Sztuki i Rzemiosła w Monachium. Odbyła stypendium Norweskiej Rady Artystycznej 2014 oraz staż w Europejskim Centrum Ceramicznym EKWC w Holandii. Pracuje jako asystentka w Instytucie sztuk Pięknych Wydziału Artystycznego UMCS, prowadzi pracownię ceramiczną Fragile, pomaga dbać o rośliny na jednym z cmentarzy w Oslo.

Absolwent ASP w Poznaniu, studia na kierunku architektury wnętrz. Doktor habilitowany, zatrudniony na stanowisku profesora uczelni w Uniwersytecie Artystycznym im. Magdaleny Abakanowicz w Poznaniu. Prorektor ds. studenckich i pierwszy zastępca rektora Uniwersytetu Artystycznego im. Magdaleny Abakanowicz w Poznaniu w kadencji 2020-2024. Prorektor ds. studenckich w kadencji 2016-2020. W latach 2014 – 2016 był prodziekanem Wydziału Architektury i Wzornictwa, gdzie prowadzi Pracownię Projektowania Struktur Przestrzennych w Katedrze Bioniki i Krajobrazu. Organizował interdyscyplinarne badania naukowe oraz warsztaty i plenery studenckie. Zajmuje się rysunkiem, rzeźbą, działaniami przestrzennymi, projektowaniem wnętrz, mebli, detali, obiektów użytkowych, a zwłaszcza biżuterii. Od roku 2004 prowadzi badania naukowe dotyczące architektury regionalnej i jej związków z krajobrazem.

Piotr Zbrożek urodził się w 1964 roku w Przemyślu. Dyplom na Wydziale Rzeźby Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie uzyskał w 1988 roku. Zajmuje się rzeźbą w drewnie, kamieniu, brązie, lodzie i śniegu oraz medalierstwem i rysunkiem. Posługując się tradycyjną techniką i materiałem poszukuje własnej formy ekspresji opartej na odkrywaniu wewnętrznego pulsowania struktury materii rzeźbiarskiej. Pozostawia ślad narzędziami którymi pracuje, podkreślając kierunki przepływu energii w użytym materiale. Konstruuje przestrzenne formy wpisujące się zarówno w naturalny pejzaż jak i w przestrzeń miejską.

Studia na Wydziale Artystycznym Uniwersytetu im. Marii Curie – Skłodowskiej w Lublinie. Dyplom w pracowni rzeźby monumentalnej. Moja twórczość to wieloelementowe instalacje artystyczne a główną domeną działalności są instalacje land art oraz site-specific. Prace te wywodzą się z doświadczenia rzeźby ze względu na operowanie przestrzenią. Interesują mnie materiały naturalne takie jak: drewno, kamień czy włóknina, ale sięgam również po metal i tworzywa sztuczne pozyskane w procesie recyklingu. Pracuję w otwartej przestrzeni krajobrazu naturalnego, ukształtowanego przez siły przyrody oraz krajobrazu kulturowego powstałego w wyniku działalności człowieka. Tak więc prace te można spotkać w głębi wąwozu, na łące, nad rzeką, ale również w parku lub na terenach miejskich. Istotnym elementem mojej działalności jest rysunek abstrakcyjny powstający na papierze oraz włókninie. Czasem wykorzystuję go w instalacjach pod postacią przestrzennych elementów rysunkowych. W sztuce ważne jest dla mnie dzieło, czyli powstający obiekt ale równie istotny jest sam proces twórczy i towarzyszące mu doświadczenia artystyczne. W życiu i w sztuce bardzo cenię sobie wolność i przestrzeń. Sztuka współczesna nie ogranicza mojej twórczości i daje mi przestrzeń do działania.

Urodził się w 1986 roku. Ukończył Liceum Plastyczne w Zespole Szkół Plastycznych w Lublinie. W latach 2007 – 2012 studiował w Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie na Wydziale Rzeźby. W roku 2012 uzyskał dyplom z wyróżnieniem w pracowni prof. Adama Myjaka. Od 2014 r. asystent w Pracowni Brązu na Wydziale Rzeźby ASP w Warszawie. W 2022 uzyskał stopień doktora w dziedzinie sztuki na Wydziale Rzeźby ASP w Warszawie.

W 2008r. uzyskał stopnień Doktora na Akademii Sztuk Pięknych we Wrocławiu, a w roku 2018 na tejże uczelni otrzymał tytuł Doktora Habilitowanego. Pracuje na stanowisku adiunkta II-go stopnia w Katedrze Katedra Intermediów i Rzeźby ISP WA UMCS w Lublinie. W swoim dorobku artystycznym posiada 17 wystaw indywidualnych i 53 zbiorowe. Uprawia rzeźbę kameralną i monumentalną.

Trzon zespołu stanowią Dorota Kołodziej (głos), Marzena Cybulka (gitara basowa, kontrabas) oraz Michał Wilczyński (gitary). Artyści spotkali się w 2017 roku z zamysłem, by tworzyć autorską muzykę liryczną, a jednocześnie energetyczną, wyrywając się jednocześnie z utartych ram stylistycznych klasyfikacji. Zestawienie charyzmatycznej barwy głosu wokalistki z około- jazzowymi harmoniami, przeplatanymi z inspiracjami etno, doprowadziło do powstania silnej eksplozji ładunku twórczego w postaci MUNDINOVA. W lipcu 2020 roku zespół zadebiutował albumem „W drodze”, nakładem wydawnictwa Mundi Art, z gościnnym udziałem Dariusza Kaliszuka (perkusja, instrumenty perkusyjne) oraz Mateusza Szemraja (oud, rubab, baglama).

Jesienią 2022 roku ukaże się drugi album Mundinova pt. „Fantom” z gościnnym udziałem Szymona Miśniaka, Michała Żaka (Lautari, Prusinowski Trio) oraz Marcina Raka (EABS, Błoto)

Leszek Kańczugowski/ historyk sztuki, animator życia kulturalnego we Francji. Z pochodzenia Lublinianin, który na artystycznym gruncie Paryża promuje kulturę i sztukę Polską i ukazuje ją na tle innych państw europejskich. Wynikiem tych działań jest między innymi książka Lublin – Paris – Lublin, będąca pokłosiem sympozjum zorganizowanego w Ambasadzie Polskiej w Paryżu. Zostało ono zorganizowane z okazji 700 – lecia powstania miasta Lublin. Książka upamiętnia i jednoczenia przypomina historię wędrówek osobistości związanych pośrednio lub bezpośrednio z miastem Lublin, odbywających się na przestrzeni wieków.
Leszek Kańczugowski, otrzymał odznakę „Zasłużony dla Kultury Polskiej” oraz medal Prezydenta Miasta Lublin za zasługi na rzecz dialogu kultur europejskich oraz za promocję Lublina na arenie międzynarodowej.

Andrzej Dudek-Dürer -performer, twórca intermedialny, kompozytor i muzyk pracujący często z instrumentami i mediami elektronicznymi, jest aktywny na bardzo wielu polach wypowiedzi – tworzy instalacje, rzeźby, zajmuje się environment, budową instrumentów, działalnością metafizyczno-telepatyczną, antypoezją czy mail artem w ciągłym procesie kreacji i dokumentacji własnego wizerunku oraz rozwoju własnej świadomości. Nagrody: Marszałka Województwa Dolnośląskiego za wybitne osiągnięcia w dziedzinie kultury, 2014, Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego za nieocenione zasługi dla Kultury Polskiej, 2014.

Grzegorz Paluch – kurator, menedżer kultury, producent, muzyk. Edukację zdobywał w Katolickim Uniwersytecie Lubelskim w Lublinie, Akademii Muzycznej im. Feliksa Nowowiejskiego w Bydgoszczy, w Polskiej Akademii Nauk w Warszawie oraz w University of Central Lancashire w Preston (UK). Od lat tworzy i realizuje projekty kulturalne, przede wszystkim z dziedziny muzyki, ale także teatru, literatury czy sztuk wizualnych. Współtworzy międzynarodowy zespół badawczy w PAN zajmujący się przestrzenią w literaturze. Współpracuje z wybitnymi muzykami oraz wiodącymi instytucjami i festiwalami w Polsce i zagranicą. W wolnych chwilach tworzy elektroniczne struktury dźwiękowe.

Marcin Sudziński- absolwent Państwowego Technikum Pszczelarskiego w Pszczelej Woli, studiów animacji kultury i kulturoznawstwa Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej w Lublinie, Akademii Fotografii w Warszawie. W latach 2009-2015 pracował w Ośrodku „Brama Grodzka-Teatr NN” w Lublinie gdzie archiwizował zbiory fotograficzne, prowadził ciemnię, atelier i galerię fotografii (Galeria NN). W latach 2013 i 2015 współpracował przy produkcjach filmowych „Twarze nieistniejącego miasta” i „Zawód fotograf” w reżyserii Nataszy Ziółkowskiej-Kurczuk. Wykładał fotografię na UMCS w Lublinie, KUL w Lublinie i Lubelskiej Szkole Fotografii. Od 2016 r. pracuje w Centrum Kultury w Lublinie prowadząc pracownię klasycznej fotografii.

Pianista, aranżer, kompozytor, producent muzyczny. Absolwent kierunku Edukacja Artystyczna na UMCS w Lublinie, absolwent Wydziału Jazzu Akademii Muzycznej im. Karola Szymanowskiego w Katowicach. Pedagog klasy fortepianu w Szkole Muzycznej im. T. Szeligowskiego w Lublinie. Kompozytor muzyki do spektakli teatralnych: Wesele Dawida, Teatr ITP (2013); Moira, teatr ITP (2014); Historia pewnej gwiazdy, teatr Przecinek (2003). Skomponował także muzykę na Światowe Dni Młodzieży: Widowisko otwarcia, Spektakl Abraham (Arena Lublin 2016). W latach 2012-2015 współpracował z festiwalem Diamenty Lublina, gdzie był autorem aranżacji i instrumentalistą.
Producent muzyczny i instrumentalista:
m.in.„Snów Pejzaże „ Anna Michałowska 2017( aranżacja, produkcja muzyczna, instrumenty klawiszowe ).

Ma na koncie współpracę m.in. z Mietkiem Jureckim, Markiem Radulim, Majką Jeżowską, Piotrem i Wojtkiem Cugowskimi, Dariuszem Tokarzewskim, Mariuszem Bogdanowiczem, Squbasem i kabaretem Świerszczychrząszcz.