Efekt kontrastu dwóch przeciwstawnych landszaftów. Z jednej strony to kwitnąca kompozycja roślinna, symbolizująca życie, dobroć, pomyślność, szczerość, miłosierdzie… Z drugiej strony to zrujnowana część budynku otoczona gruzem, szczątkami i uschniętymi roślinami, które symbolizują zniszczenie, cierpienie, śmierć. Gdy obserwator przechodzi między dwiema strefami wystawienniczymi, zatrzymuje się, by zobaczyć swoje odbicie w lustrze na tle malowniczej przyrody. Jasne źródło światła w lustrze jest pierwowzorem światła emitowanego przez ludzkie serce! Obraz, który obserwuje człowiek – to ruiny, pośrodku których stoi, emitujące światło, które przywraca życie otoczeniu. W ten sposób człowiek staje się integralnym elementem ekspozycji krajobrazowej, jej centralnym obiektem, z obserwatora zamienia się w uczestnika!
Architekt krajobrazu. Absolwentka Państwowego Uniwersytetu Leśnego Ukrainy we Lwowie. Od małych lat obserwowała i uczyła się kochać przyrodę, dbać o nią, spędzając dużo czasu w szkółce drzew i krzewów ozdobnych rodziców. Dzisiaj jest współwłaścicielem tego rodzinnego biznesu. Jako architekt krajobrazu pracuje głównie na terenach prywatnych. Uważa, że prywatny ogród jest odzwierciedleniem osoby jego właściciela. Jej ulubionym wyrażeniem jest „pokaż mi swój ogród, ja powiem Ci, kim jesteś”. W celu przywrócenia miastu naturalnego wyglądu projektuje i realizuje architekturę krajobrazu i zazielenianie terenu zespołów mieszkaniowych.
